Relatieproblemen door verslaving: hoe ga je daarmee om? De verslaving is jullie gezamenlijke vijand. Jullie hebben hier beide last van. Het veroorzaakt een ingewikkelde dynamiek tussen de partners, waarmee veel emoties gepaard gaan.
Iedere partner van een verslaafde – alcohol/ gokken/ drugs/seks etc. – gaat met regelmaat door een mengeling van emoties zoals wanhoop, hoop, angst, boosheid, verwijten en wantrouwen. Ontkenning van het probleem komt voor bij zowel de verslaafde als de partner van het verslaafde. De ander willen redden of helpen is geen onbekende wens. Als helpen of stoppen met de verslaving niet lukt volgt vaak vaak teleurstelling.
Bij de conflicten die ontstaan als de teleurstelling wordt geuit zorgt de schaamte en het schuldgevoel bij de verslaafde partner er vaak voor om weer terug te vallen op de verslaving. Het is belangrijk om de verslaving als de gezamenlijke vijand te zien. Het is ook belangrijk dat de gedragingen van de een niet de gedragingen van de ander in stand houden.
Beide partners moeten hun verantwoording nemen voor hun gedrag. De verslaafde voor het verslavingsgedrag en het zoeken naar excuses om de verslaving in stand te houden. De redder moet zijn/haar verantwoording nemen voor het redders gedrag en niet gaan overcompenseren.
De verslaafde partner doet er goed aan om erkenning te geven voor de hulp die de partner probeert te bieden. Dit kan in een zin als “ik weet dat je probeert te helpen en het moet frustrerend voor je zijn dat ik steeds weer terugval.” De rol van ervaren emoties zoals schuld, schaamte en teleurstelling zouden in een gesprek aan bod moeten komen. Ze mogen geen taboe worden. Als beide partners verantwoording nemen, de ander erkennen en zo een gezamenlijk verhaal delen over wat er aan de hand is en hoe dit voelt, dan komt dit het vertrouwen en de connectie ten goede.
Verandering is mogelijk maar niet door druk of een wens van de behulpzame en empathische partner. Vooropgesteld: er is niets mis met houden van iemand die verslaafd is maar realisme ten aanzien van het probleem is heel belangrijk. Zoek hier hulp bij. Relatieproblemen door verslaving zijn te ingewikkeld om zonder hulp aan te pakken.
Relatieproblemen door verslaving: hoe ga je daarmee om? De verslaving is jullie gezamenlijke vijand. Jullie hebben hier beide last van. Het veroorzaakt een ingewikkelde dynamiek tussen de partners, waarmee veel emoties gepaard gaan.
Iedere partner van een verslaafde – alcohol/ gokken/ drugs/seks etc. – gaat met regelmaat door een mengeling van emoties zoals wanhoop, hoop, angst, boosheid, verwijten en wantrouwen. Ontkenning van het probleem komt voor bij zowel de verslaafde als de partner van het verslaafde. De ander willen redden of helpen is geen onbekende wens. Als helpen of stoppen met de verslaving niet lukt volgt vaak vaak teleurstelling.
Bij de conflicten die ontstaan als de teleurstelling wordt geuit zorgt de schaamte en het schuldgevoel bij de verslaafde partner er vaak voor om weer terug te vallen op de verslaving. Het is belangrijk om de verslaving als de gezamenlijke vijand te zien. Het is ook belangrijk dat de gedragingen van de een niet de gedragingen van de ander in stand houden.
Beide partners moeten hun verantwoording nemen voor hun gedrag. De verslaafde voor het verslavingsgedrag en het zoeken naar excuses om de verslaving in stand te houden. De redder moet zijn/haar verantwoording nemen voor het redders gedrag en niet gaan overcompenseren.
De verslaafde partner doet er goed aan om erkenning te geven voor de hulp die de partner probeert te bieden. Dit kan in een zin als “ik weet dat je probeert te helpen en het moet frustrerend voor je zijn dat ik steeds weer terugval.” De rol van ervaren emoties zoals schuld, schaamte en teleurstelling zouden in een gesprek aan bod moeten komen. Ze mogen geen taboe worden. Als beide partners verantwoording nemen, de ander erkennen en zo een gezamenlijk verhaal delen over wat er aan de hand is en hoe dit voelt, dan komt dit het vertrouwen en de connectie ten goede.
Verandering is mogelijk maar niet door druk of een wens van de behulpzame en empathische partner. Vooropgesteld: er is niets mis met houden van iemand die verslaafd is maar realisme ten aanzien van het probleem is heel belangrijk. Zoek hier hulp bij. Relatieproblemen door verslaving zijn te ingewikkeld om zonder hulp aan te pakken.