NB: Als ik over een koppel schrijf vraag ik altijd vooraf toestemming. Ook voor deze blog heeft het betreffende koppel toestemming gegeven.
Ze zaten bij mij aan tafel. Ik zou haar op dat moment typeren als “schuldbewust” en hem als “bokkig”. Hij staarde naar zijn schoenen. Zij keek mij wat bang aan. “Hoe is de stand van zaken tussen jullie?” begon ik maar neutraal het gesprek.“Er is iets vervelends gebeurd” zei zij. Hij trok met zijn mond, duidelijk boos. “Vertel” nodigde ik hen beiden uit. Zij startte. Ze had over haar ex gedroomd, dat hij haar in het zwembad had gevingerd. Ze zei het schuldbewust en met zachte stem. Met een strak gezicht keek hij nu naar buiten. “Ah, zei ik, en toen?” Toen was ze wakker geworden. Ik vroeg wat voor betekenis ze eraan toekende, aan die droom. “Nou ja ik vond het prettig, zei ze, en dat hoort natuurlijk niet”
Dit koppel had al 12 jaar een relatie. Haar ex was eigenlijk nog nooit aan bod gekomen in een gesprek. Het ging uitsluitend over henzelf en de kinderen, die ze van haar ex had. Met de ex had ze nog regelmatig contact. Vooral per whatsapp eigenlijk en live op verjaardagen. Het ging vaak over de kinderen of praktische zaken of levensveranderingen. Er was een goede vriendschap tussen haar en haar ex. Maar nu was daar ineens die droom, van haar ex die haar vingerde in het zwembad. In plaats van hem weg te duwen had ze het prettig gevonden. “In welke tijd speelde het af?” vroeg ik. Ze moest even nadenken. Gezien de vriendin die er ook bij was in de droom – niet tijdens het vingeren maar wel daarvoor en daarna – moest het jaren geleden zijn geweest. “Misschien wel voor deze relatie?” vroeg ik. Weer een peinzend gezicht. “Ik denk het wel, zei ze toen”
Een soort herinnering aan een oud leven dus, zei ik, waarin jullie relatie leuk was. Waarom zou je daar nu over dromen? “Geen idee! zei ze met stemverheffing, het gaat juist heel goed tussen ons!” Met haar hoofd wees ze naar haar huidige partner die inmiddels mijn kant op keek. “Dus, herhaalde ik aarzelend, het gaat goed tussen jullie momenteel en nu droom je over je ex, over een vorig tijdperk waarin het ook goed was tussen jou en je ex?” Dat was inderdaad het geval.
Er viel een stilte. Ik keek hem aan. “Wat voor betekenis ken jij eraan toe?” vroeg ik hem. Hij vond het een soort vreemdgaan. Zelf had hij nooit dergelijke dromen maar het leek hem dat het niet veel goeds betekende. Het begon met een droom, had hij bedacht, en een volgende keer als ze hem zag zou ze misschien met andere ogen naar haar ex kijken. Dus voor jullie beiden is droom en werkelijkheid hetzelfde? vroeg ik. Ze keken nu elkaar aan. Daar hadden ze geen antwoord op maar ze hoopten wel dat ik het antwoord had.
Ik vertelde dat ik ook wel eens droomde. Absurde dromen vaak, met mensen die ook in het echte leven voorkomen. Wat ik met die mensen deed of zij met mij, zou in het echte leven nooit gebeuren. Ik heb wel eens met een ex een hele keuken verbouwd in mijn droom. In het echt nooit. En dat is daarna ook niet gebeurd, die keukenverbouwing. Als ik nu mijn ex sprak stelde ik hem nooit voor met een hamer in zijn hand. Een glimlach aan de overzijde van de tafel.
Maar wat ik dan nu dacht dat er aan de hand was? Kennelijk was mijn antwoord hierop heel belangrijk, aan de gezichten te zien. Ik vertelde dat ik hen hoorde zeggen dat het nu juist heel goed ging tussen hen. Dat ze vele patronen – waardoor hun communicatie ooit in een negatieve spiraal was gekomen en ze zich niet meer met elkaar verbonden hadden gevoeld – nu getackeld hadden. Dat de emotionele connectie en de fysieke connectie nu weer goed voelde. Dat leek mij heel goed nieuws juist. Ik ben geen dromenduider maar ik weet wel dat je dromen juist iets zeggen over hoe het nu met je gaat. Ze voelde zich prettig erbij. Ze vond het prettig, de seks in de droom. Dat was jarenlang niet het geval geweest, maar nu wel. En ook in het echte leven voelde ze zich nu seksueel weer op haar gemak. “Zou het ook kunnen gaan over het nu?” vroeg ik. “Misschien is het nu wel zó mooi tussen jullie nu dat je het bijna niet kan geloven?” Zichtbaar opgelucht knikte ze. Ze wilde niets meer met haar ex immers, behalve vriendschap. Ze was juist zo blij met haar huidige partner, totdat de strubbelingen begonnen tussen hen die inmiddels waren opgelost.
“Klinkt prima” zei ik. Vonden zij ook. Een glimlach nu op beider gezichten. Over tafel reikte zijn hand uit om haar hand te pakken. Ze kneep er dankbaar in. Misverstanden succesvol ombuigen…hoe mooi is dat. Als dat lukt heb ik ook ik een goede dag. En deze dag was zo’n dag.