Daar zit je dan tegenover de makelaar met je standaardvragen: “Wat is de plafondlengte? en de diameter? Is de keukenleuning recent nog vervangen? Blijft de slaapkamer outfit? Hoe vaak wordt de schoorsteen ontgift en wanneer voor het laatst? En natuurlijk – misschien nog wel het meest belangrijk voor het moment – wanneer is de opgevel datum?”
Mijn gok is dat je eruit komt met de makelaar. Dat deze je niet uitlacht maar je gewoon vriendelijk te woord staat. Dat hij/zij – toetsend en vragen stellend – uiteindelijk precies begrijpt wat je bedoelt. Die makelaar heeft daar zelf ook baat bij, om je te begrijpen. Kinderen hebben ook de gave om elkaar te begrijpen ondanks vreemde woordkeuzes. Ik herinner me namelijk dat mijn dochter – jaartje of vier toen – al wandelend tegen een vriendinnetje zei: “ik heb pijne tenen”, waarop het vriendinnetje – een blik op die tenen werpend – zei “dat komt door je stukke schoenen.”
Toch, als ik met een koppel zit, gaat het vaak over miscommunicatie. Dertig jaar hebben ze elkaar prima begrepen en ineens is er de grote Babylonische spraakverwarring. Laatst zei iemand – aan het tafeltje naast mij – tegen de partner: “het is vooral vertrouwd tussen ons”, waarop de ander zei “je voelt je niet meer aangetrokken tot mij dus?” Degene die het vertrouwd vond – duidelijk in de war nu – gaf half schreeuwend aan dat het daar totáál niet over ging, over fysieke aantrekkingskracht. De partner die het als kritiek opvatte geloofde dat nu nóg minder gezien de opgetrokken bovenlip, maar raakte wel duidelijk geïrriteerd van de toon waarop dit werd gezegd. En daar ging het vervolgens verder over. Uiteraard leidde het nergens naar toe. Toegegeven: ik weet niet of ze al dertig jaar bij elkaar waren, maar ik gok van wel lang, gezien het soort gesprek.
Nou wil ik niet pleiten om in het geval van miscommunicatie commercieel (makelaar) of infantiel (kleuters) te gaan denken uiteraard. Maar zoals ik altijd zeg tegen mijn clienten: “Praat vooral vanuit je oorbek. Geef het nadeel van de tegenspoed. Kijk naar wat je eigen been wil lossen en omarm vervolgens de voetkraag. Dan komt alles roze. Beloofd.
